Ik studeerde Nederlands en Filosofie in Utrecht (en even in Toronto) en promoveerde op de ethiek van klimaatverandering. Daardoor lees ik dagelijks over verwoestende orkanen, verdwijnende eilandstaten en klimaatvluchtelingen zonder thuis, en stap ik niet vaak meer in het vliegtuig. Toch maak ik op dit moment een wereldreis – op papier, welteverstaan.
Over mijn papieren wereldreis
In 2017 stond ik voor mijn boekenkast en telde, geïnspireerd door de Lezeres des Vaderlands, het aantal mannen, vrouwen en nationaliteiten op de planken. Het resultaat was nog erger dan ik verwachtte: 78% van de auteurs in mijn boekenkast was man, 88% was westers, en 95% was wit. Ik had een cursus wereldliteratuur nodig, en snel een beetje. Ik besloot dat ik een boek uit elk land ter wereld zou lezen. Om de schade enigszins te herstellen, zou ik met een grote boog om de canon heen reizen, extra veel schrijvers van kleur lezen en extra veel vrouwen.
In ieder geval, dat was het plan. Ik had er alleen geen rekening mee gehouden dat de canon zijn roestige vingers krampachtig rond mijn boekenplanken zou klemmen, vastbesloten om zoveel mogelijk territorium voor zichzelf te houden. Zo leek het in ieder geval, want alhoewel ik consequent naar werk van vrouwen had gezocht, bleek in juni 2018 dat slechts 44% van de boeken die ik tot dan toe had gelezen, was geschreven door vrouwelijke auteurs. Toen ik op onderzoek uitging, ontdekte ik dat het gebrek aan vrouwen in vertaling een bekend probleem is (lees dit en dit en dit maar eens). Vrouwen worden systematisch ondervertegenwoordigd in de literaire wereld, en blijkbaar deed ik vrolijk mee aan de onderdrukking. Ik besloot het roer om te gooien en tijdens de rest van mijn reis alleen nog vrouwen te lezen.
Over mij
Dit ben ik in elf min of meer willekeurige boekenfeitjes:
- Ik word vrolijk van mensen die een boek lezen in de trein, in de tram of op de boot (in de bus ben ik zelden vrolijk).
- Ik heb een voorliefde voor lange titels, zoals Yann Martels De Geschiedenis van de Roccamatio’s uit Helsinki.
- En voor korte boeken, zoals Yann Martels De Geschiedenis van de Roccamatio’s uit Helsinki.
- Zelfs als ik net zo oud word als Thura, zal ik altijd De Kinderen van Moeder Aarde blijven lezen.
- Zelfs als ik tien keer zo oud word, zal ik nooit verder komen dan de eerste bladzijde van Lolita.
- Toen ik klein was, wilde ik boeken liever niet uitlenen omdat er dan nog iemand in mijn fantasiewereld zou rondlopen.
- De vijf beste boeken die ik las vlak voordat ik op wereldreis ging, zijn The Luminaries van Eleanor Catton, Homegoing van Yaa Gyasi, The Fishermen van Chigozie Obioma, Song of Lawino van Okot p’Bitek en My Name is Leon van Kit de Waal.
- Ik krijg de kriebels van zogenaamd literaire voorleesstemmen.
- Het duurde jaren voordat ik doorhad dat niet literaire kwaliteit maar institutioneel racisme en seksisme ervoor zorgden dat de Grote Drie… nou ja, de Grote Drie konden worden.
- Waarschijnlijk zal het nog lang duren voor ik de tijd heb om Zwart te lezen, of Kit de Waals nieuwe boek Becoming Dinah, of het hele oeuvre van Unity Dow, en daar word ik een beetje verdrietig van.
- Daar staat tegenover dat ik de komende tijd feministen van over de hele wereld zal lezen – en welk idee is nou puiker dan dat?
- Dit lijstje is geïnspireerd door twee van mijn favoriete columnisten: Ionica Smeets en Asha ten Broeke.