Eritrea had eigenlijk het eenenvijftigste land moeten zijn dat ik bezoek, maar het is pas het negenenveertigste. Noodgedwongen heb ik twee landen overgeslagen: de Comoren, waar ik in augustus al langskwam, en Djibouti, waar ik vandaag had moeten aankomen. De twee landen doen een wedstrijd op het gebied van zeldzame vertalingen. Mouna-Hodan Ahmed, Aïcha Mohamed Robleh – geen enkele Djiboutiaanse vrouw lijkt in het Engels vertaald te zijn. En dus sloeg ik Djibouti over (duim maar voor me dat ik…
In deze serie ga ik terug naar achttien verschillende landen, op zoek naar de vrouwen die ik eerder dit jaar over het hoofd zag. Eerder bezocht ik al Equatoriaal-Guinea, Gambia, Liberia, Monaco, Sierra Leone en Andorra. Technisch gezien hoort Sao Tomé en Principe niet in dit rijtje thuis, want in juni las ik al gedichten van Alda do Espírito Santo en Maria Manuela Margarido. Hun werk stond achterin de essaybundel van Donald Burness die ik had uitgekozen bij gebrek aan…
Eerder deze maand schreef Hélène Christelle Munganyende in haar column in het tijdschrift OneWorld over kleurhiërarchie, de vorm van uitsluiting die is gebaseerd op de leugen dat ‘witheid gelijkstaat aan goedheid’. Kleurhiërarchie is de reden waarom er miljoenen omgaan in de huidbleekindustrie en waarom ‘vrouwen met een donkere huidskleur wereldwijd aan het kortste eind trekken’. Alhoewel de onderdrukkende norm nog steeds bestaat, laat Munganyende zien dat er verandering op komst is. Waar vroeger de hashtags #TeamLightSkin en #TeamDarkSkin rondgingen op…
Aanvankelijk verbaasde het me hoe moeilijk het was om een goed boek te vinden uit Luxemburg. Toegegeven, voor deze reis had ik nooit veel aandacht besteed aan Luxemburgse literatuur, maar toen ik eenmaal begon met zoeken, had ik verwacht dat er net zoals in de rest van de Benelux heel wat keuzemogelijkheden zouden zijn. Een informatiefolder van de ‘Press and Information Service of the Luxembourg government’ hielp me uit de droom. Blijkbaar heeft Luxemburg nog maar een korte literaire geschiedenis:…