Het is een doodgewone dag ergens aan het begin van de jaren vijftig, wanneer twee koppelaarsters een bezoek brengen aan Noora, een zeventienjarig meisje dat met volle teugen geniet van het leven in de bergen. Ze woont in een hut in een verlaten deel van het Arabisch schiereiland en brengt haar dagen door met water halen, geiten melken, eten koken en hout verzamelen. Tot die koppelaarsters op bezoek komen. Zij inspecteren haar gezicht, trekken aan haar oogleden en klappen op…
Voor zover ik weet is er maar één roman van een Omaanse vrouw vertaald in het Engels: Sayyidat al-Qamar. Het is de tweede roman van Jokha al-Harthi (1978), die Arabische literatuur doceert aan de Sultan Qaboos University in Oman en die net als Nadiah Alkokabany deelnam aan een van de workshops van de International Prize for Arabic Fiction. Sayyidat al-Qamar werd goed ontvangen. Het boek won in 2010 de Best Omani Novel Award en werd in 2018 door Marilyn Booth…
In deze serie ga ik terug naar achttien verschillende landen, op zoek naar de vrouwen die ik in de eerste helft van 2018 over het hoofd zag. Nu is het zo dat ik in Angola niet alleen vrouwen over het hoofd zag, maar ook mensen van kleur. De twee bekendste Angolese schrijvers zijn immers witte mannen, en ik zocht niet lang genoeg naar andere auteurs. In plaats van Agostinho Neto’s Sacred Hope of Sousa Jamba’s On the Banks of the…