Even leek het alsof ik de Centraal-Afrikaanse Republiek zou moeten toevoegen aan het lijstje van landen die de voltooiing van dit project onmogelijk lijken te maken. Pas na eindeloos veel klikken vond ik één enkel vertaald boek van een Centraal-Afrikaanse vrouw: Granny Joe’s Tales. Tales from Central Africa (2017). De auteur, Georgette Florence Koyt-Deballé (1960), is werkzaam als secretaris-generaal van UNESCO en was in het verleden rector aan de universiteit van Bangui. Eerder verschenen van haar hand al een roman,…
In 2000 ging de allereerste Caine Prize for African Writing naar het kortverhaal ‘The Museum’ van de Soedanese auteur Leila Aboulela (1964), die regelmatig geprezen wordt om haar kalme, gracieuze en lyrische proza. Reden genoeg om een van haar boeken te lezen. Ik koos voor haar tweede roman, Minaret (2005), die in 2007 in Nederland verscheen in een vertaling van Wim Scherpenisse. Het boek lost alle verwachtingen over Aboulela’s schrijfstijl meteen in – die is ingehouden en lyrisch en trekt…
Het is lang geleden dat ik een verhaal las met een openingsbeeld vrolijker dan haviken die opstijgen als ‘vliegende snorren’. Het is ook lang geleden dat ik een meer misleidende openingszin las. ‘Hawks soar in the sky like flocks of flying moustaches’, dicht Stella Gaitano. Maar de snorren cirkelen rond boven een massagraf, en een van de lichamen behoort de verteller toe. De titel geeft het eigenlijk al weg: ‘I kill myself and rejoice!’ is geen opgewekt verhaal. Het verhaal…