Afrika

In deze serie ga ik terug naar achttien verschillende landen, op zoek naar de vrouwen die ik in de eerste helft van 2018 over het hoofd zag. Nu is het zo dat ik in Angola niet alleen vrouwen over het hoofd zag, maar ook mensen van kleur. De twee bekendste Angolese schrijvers zijn immers witte mannen, en ik zocht niet lang genoeg naar andere auteurs. In plaats van Agostinho Neto’s Sacred Hope of Sousa Jamba’s On the Banks of the…

Lees verder

In deze serie ga ik terug naar achttien verschillende landen, op zoek naar de vrouwen die ik in de eerste helft van 2018 over het hoofd zag. Deze keer had ik niet zoveel geluk als in Togo, want vertaalde boeken van Burkinese vrouwen zijn zeldzamer dan literaire shortlists zonder mannen. Gelukkig zijn er de grote, gele bloemlezingen van Feminist Press, die mij in Mauritanië ook al uit de brand hielpen. In Women Writing Africa: West Africa and the Sahel, samengesteld…

Lees verder

In deze serie ga ik terug naar achttien verschillende landen, op zoek naar de vrouwen die ik in de eerste helft van 2018 over het hoofd zag. Mijn zoektocht naar een boek van een Guinese vrouw bevestigt voor de zekerheid nog maar eens wat we al weten: de literaire wereld is seksistisch. Waar ik vorig jaar binnen no time een vertaald boek van een man in handen had (in het Nederlands nota bene), was dit jaar geen vergrootglas sterk genoeg…

Lees verder

In deze serie ga ik terug naar achttien verschillende landen, op zoek naar de vrouwen die ik in de eerste helft van 2018 over het hoofd zag. Het is telkens weer afwachten wat voor boeken ik tegenkom in deze serie, en vooral: óf ik boeken tegenkom. Meerdere keren ben ik niet verder gekomen dan enkele gedichten uit een bloemlezing (zoals deze uit Sao Tomé en Principe) of een online gepubliceerd verhaal (zoals mijn keuze voor Andorra). In Mauritanië kwam het…

Lees verder

In deze serie ga ik terug naar achttien verschillende landen, op zoek naar de vrouwen die ik in de eerste helft van 2018 over het hoofd zag. Kaapverdische vrouwen, bijvoorbeeld. In plaats van een Kaapverdische schrijfster las ik in april Selected Poems van Corsino Fortes, vertaald door Daniel Hahn en Sean O’Brien. De reden was simpel: bij mijn weten bestonden er precies nul komma nul vertaalde boeken van Kaapverdische vrouwen. Helaas hebben de afgelopen negen maanden daar weinig verandering in…

Lees verder