Toen ik deze zomer een aflevering van de podcast Dipsaus luisterde – of liever gezegd: toen ik alle drie de seizoenen bingede – stond Maaza Mengistes De Leeuw en de Keizer, vertaald door Nele Ysebaert, al maanden in mijn kast te wachten op mijn aankomst in Ethiopië. Toen de aflevering was afgelopen, besloot ik dat het boek daar nog even zou blijven staan. Ebissé Rouw, die niet alleen redacteur non-fictie is bij Amsterdam University Press maar ook medeoprichter van Dipsaus…
Eritrea had eigenlijk het eenenvijftigste land moeten zijn dat ik bezoek, maar het is pas het negenenveertigste. Noodgedwongen heb ik twee landen overgeslagen: de Comoren, waar ik in augustus al langskwam, en Djibouti, waar ik vandaag had moeten aankomen. De twee landen doen een wedstrijd op het gebied van zeldzame vertalingen. Mouna-Hodan Ahmed, Aïcha Mohamed Robleh – geen enkele Djiboutiaanse vrouw lijkt in het Engels vertaald te zijn. En dus sloeg ik Djibouti over (duim maar voor me dat ik…
In deze serie ga ik terug naar achttien verschillende landen, op zoek naar de vrouwen die ik eerder dit jaar over het hoofd zag. Eerder bezocht ik al Equatoriaal-Guinea, Gambia, Liberia, Monaco, Sierra Leone en Andorra. Technisch gezien hoort Sao Tomé en Principe niet in dit rijtje thuis, want in juni las ik al gedichten van Alda do Espírito Santo en Maria Manuela Margarido. Hun werk stond achterin de essaybundel van Donald Burness die ik had uitgekozen bij gebrek aan…
Weten jullie nog dat ik in maart schreef over de blogpost die een opsomming leek te zijn van alle, maar dan ook werkelijk alle Andorrese literatuur die ooit is verschenen? De enige auteur uit die lijst wiens boeken in het Engels zijn vertaald was Albert Salvadó, en dus zag ik het al aankomen. Alhoewel het inmiddels vijf keer is gelukt om alsnog te lezen wat ik niet las, kon ik me niet voorstellen dat ik ook deze keer een vertaald…