Ondanks de titel hoopte ik tot aan de allerlaatste pagina van I Die by This Country op een wonder waardoor het allemaal toch nog goed zou komen. Waarom weet ik niet, want Fawzia Zouari (1955) maakt er geen geheim van dat haar roman in-en-in treurig is. ‘Listen to the happiness drifting away,’ waarschuwt Nacéra op de tweede pagina. Ze staat op het punt om haar jongere zus Amira het verhaal van hun leven te vertellen. Niet om in leven te…
Net als Marie NDiaye is Assia Djebar (1936-2015) een naam die ik eigenlijk al had moeten kennen. Djebar was een van de meest vooraanstaande Noord-Afrikaanse schrijvers en de eerste auteur uit de Maghreb die lid werd van de prestigieuze Académie Française. Sterker nog, ze werd vaak genoemd als kanshebber voor de Nobelprijs voor Literatuur. Als klap op de vuurpijl was ze ook nog eens een feminist die regelmatig schreef over de onderdrukking van vrouwen. Zoals ik al zei: ik had…
Terwijl het aantal landen dat ik nog moet bezoeken langzaam maar zeker slinkt, groeit het aantal bestemmingen dat ik noodgedwongen moet overslaan. Eerder dit jaar reisde ik al om de Comoren en Djibouti heen, en afgelopen week voegde ik Tsjaad aan dat rijtje toe. Er zijn natuurlijk wel vrouwelijke schrijvers in Tsjaad – die zijn er overal – maar de vraag of ik ooit een vertaling zal vinden is heel wat moeilijker te beantwoorden. Wordt vervolgd. In het buurland Niger…