Mijn Zuid-Afrikaanse boek vond ik dankzij de National Women’s Month. Die vindt plaats in augustus, want op 9 augustus 1956 marcheerden twintigduizend vrouwen uit heel Zuid-Afrika naar het parlement in Pretoria om te protesteren tegen de pasjeswet – een wet die zwarte mensen verplichtte om een identiteitsbewijs met zich mee te nemen naar een ‘wit gebied’ om te bewijzen dat ze daar mochten komen. Twee jaar geleden publiceerde Okay Africa ter ere van National Women’s Month een lijst van acht…
Net als in sommige andere landen die ik de afgelopen tijd heb bezocht, zijn er in Namibië niet bijzonder veel romanschrijvers. De eerste Namibische roman, Joseph Diescho’s Born of the Sun (1988) is net zo oud als ik. Het boek is inmiddels niet meer zo goed verkrijgbaar – je telt er op Amazon al gauw 110 dollar voor neer – en voor Diescho’s tweede boek, Troubled Waters, moet je zelfs zo’n 400 dollar bij elkaar sparen. Ik spaarde mijn spaarpot…
De twee bekendste schrijvers van Angola, José Eduardo Agualusa en Pepetela, zijn witte mannen. Volgens Afrikult.com komt dat vaker voor in Portugeestalig Afrika. Ook in Mozambique is de bekendste auteur – Mia Couto – een witte man. Eigenlijk komen geen van deze auteurs in aanmerking voor dit project, want het idee was nou juist om wat minder klassiekers van witte mannen te lezen en wat meer (voor mij) onbekende boeken van vrouwen van kleur. Toch las ik een boek van…
Van Congo reisde ik naar Congo. Dit keer hoefde ik niet lang te twijfelen, want in Congo-Kinshasa (oftewel de Democratische Republiek Congo) was er één boek dat er meteen uitsprong: Tram 83, het veelbesproken debuut van dichter en toneelschrijver Fiston Mwanza Mujila, vertaald door Jeanne Holierhoek. Mujila (1981), die in Lubumbashi werd geboren en sinds 2011 in Oostenrijk woont, sleepte er de ene na de andere prijs mee binnen en The Guardian prees het boek als ‘the Congolese novel that’s…
Lange tijd wist ik niet welk boek ik moest kiezen voor Congo-Brazzaville (oftewel de Republiek Congo, de kleinste van de twee). Ik twijfelde tussen het experimentele werk van Sony Lab’ou Tansi, de duistere oorlogsroman Johnny Mad Dog van Emmanuel Dongala, en de komische boeken van Alain Mabanckou. De auteurs klonken alle drie even interessant, maar uiteindelijk gaf het genre de doorslag. Ik las al een experimentele roman uit Kameroen en oorlogsverhalen speelden een rol in onder andere Guinee en Mali,…
Tijdens mijn eerste zoektocht naar literatuur uit Gabon vond ik meer links naar Jan Brokkens reisverhaal De regenvogel dan boeken van Gabonese auteurs. Er is dan ook niet veel vertaalde literatuur beschikbaar uit dit Centraal-Afrikaanse land dat grenst aan Kameroen, Equatoriaal-Guinea en Congo-Brazzaville. Vergeleken met andere Franstalige Afrikaanse landen, zoals Senegal en Kameroen, kwam de geschreven literaire traditie er vrij laat op gang. De eerste Gabonese roman verscheen bijvoorbeeld pas in 1980. De roman in kwestie is Elonga, geschreven door…
Al voordat ik begon met zoeken, wist ik dat het niet makkelijk zou zijn om een boek uit Sao Tomé en Principe te vinden. De twee eilanden in de Golf van Guinee vormen samen het op één na kleinste land van Afrika (alleen de Seychellen zijn nog kleiner) en er is geen lange literaire traditie – in ieder geval niet op papier. Mijn voorganger Ann Morgan kon geen enkele vertaalde roman, verhalenbundel of autobiografie uit Sao Tomé en Principe vinden.…