Net als in sommige andere landen die ik de afgelopen tijd heb bezocht, zijn er in Namibië niet bijzonder veel romanschrijvers. De eerste Namibische roman, Joseph Diescho’s Born of the Sun (1988) is net zo oud als ik. Het boek is inmiddels niet meer zo goed verkrijgbaar – je telt er op Amazon al gauw 110 dollar voor neer – en voor Diescho’s tweede boek, Troubled Waters, moet je zelfs zo’n 400 dollar bij elkaar sparen. Ik spaarde mijn spaarpot…
Tijdens mijn eerste zoektocht naar literatuur uit Gabon vond ik meer links naar Jan Brokkens reisverhaal De regenvogel dan boeken van Gabonese auteurs. Er is dan ook niet veel vertaalde literatuur beschikbaar uit dit Centraal-Afrikaanse land dat grenst aan Kameroen, Equatoriaal-Guinea en Congo-Brazzaville. Vergeleken met andere Franstalige Afrikaanse landen, zoals Senegal en Kameroen, kwam de geschreven literaire traditie er vrij laat op gang. De eerste Gabonese roman verscheen bijvoorbeeld pas in 1980. De roman in kwestie is Elonga, geschreven door…
Zodra ik hoorde over Werewere Liking, de hypergetalenteerde kunstenaar die tegelijk schrijver, schilder, theatermaker, beeldhouwer en filmmaker is, wist ik dat ik mijn Kameroense auteur gevonden had. Ik kwam haar naam tegen in een recensie van Wim Bossema, die haar ‘[e]en van de markantste vrouwen van Afrika’ noemt. Liking (1950) werd geboren in Kameroen, maar woont sinds 1978 in Abidjan, Ivoorkust. In 1983 richtte ze daar Dojo Ki-Yi op, want ze heeft de zwarte band in Taekwondo – je bent…
Toen ik net had besloten om op papieren wereldreis te gaan, kon ik het niet laten om alvast een snelle rondreis kriskras door Afrika te maken. Ik bezocht Ghana, Zimbabwe en Kameroen, maar bleef het langst hangen in Nigeria. Ik las alles – maar dan ook alles – wat Chimamanda Ngozi Adichie ooit gepubliceerd heeft, verslond Chinua Achebes klassieker Things Fall Apart en raakte diep onder de indruk van Chigozie Obioma’s moderne sprookje The Fishermen. In de tussentijd bleef mijn…
De afgelopen weken hebben gewelddadige mannen meer dan eens een hoofdrol gespeeld in mijn wereldreis, zoals in Vase Kamara’s kroniek over de familiegeschiedenis van zijn mannelijke naamgenoten (het boek uit Guinee) en in Yambo Ouologuems roman vol doodslag en geweld (mijn keuze voor Mali). Vooral dat laatste boek was moeilijk verteerbaar, en daarom was het een grote opluchting om tussen alle geweldplegingen door op een feministische roman te kunnen terugvallen: Ama Ata Aidoo’s Keuzes. Een Liefdesroman. Aidoo (1942) is een…
Naar dit boek heb ik al een tijdje uitgekeken: de eerste graphic novel van dit project! Er waren heel wat andere interessante Ivoriaanse opties, zoals de experimentele roman As the crow flies van Véronique Tadjo of de volksverhalen van Bernard Binlin Dadié, wiens gedicht ‘I Thank You God’ in ieder geval een aanrader is. Maar toen ik in een interview van Angela Ajayi las dat Marguerite Abouet in haar beeldverhaal Aya uit Yopougon het moderne, stadse leven van Ivoorkust wilde…
Met of zonder pen, de Senegalese schrijver Fatou Diome (1968) is activist. Dat zorgt voor memorabele momenten, en sommige daarvan zijn te goed om niet te herhalen. In april 2015 was Diome bijvoorbeeld tegelijkertijd met Thierry Baudet te gast bij een Frans praatprogramma voor een gesprek over de vluchtelingencrisis. Het resultaat was een vlammend betoog waarin ze de vrouwenhatende racist op geniale wijze op zijn plek zette. De video ging viraal en het blog Africa is a Country vertaalde haar…
Met negentwintig anderen zit Murad in een zes meter lange rubberboot geschikt voor maximaal acht personen. Ze bevinden zich tussen Marokko en Spanje in de Straat van Gibraltar, op weg van Tanger naar Tarifa. Slechts veertien kilometer scheidt het vertrekpunt van de bestemming, maar voor Murad zijn het twee compleet verschillende werelden. In Marokko moest hij op kapotte schoenen achter toeristen aanlopen om hun te smeken met hem mee te gaan voor een rondleiding. Als lokmiddel trok hij een djellaba…